Imago

-Papa, een burgemeester die publiekelijk verklaart geen aanrakingen van andere mensen (zoals een schouderklopje of een por in de ribben) te kunnen verdragen… is dat niet imago-verlagend voor die stad?
-Nee.
-Maar het is toch juist fijn en geeft goede pr om een fysiek warm mens met een warme uitstraling aan het hoofd van een stad te hebben.
-Dat is correct. Doch het tegenovergestelde helpt ook.
-Huh?
-Iemand die een handicap heeft, bv. op sociaal vlak, de kans geven burgervader te zijn, geeft blijk van mededogen. En dat is op zich een ook goede uitstraling.
-Dus dat België een koning heeft die nogal houterig overkomt en dat de grootste Vlaamse stad een burgemeester heeft die een gecrispeerde indruk geeft… hoeft de public relations niet te schaden?
-Nee. Net zomin als een reeks nachtwinkels dat doen. It’s part of the game. Het getuigt van de imperfectie. En die is deel van het ware gelaat.
-Het is dus zoals de mollige mannequin, de stotterende presentator, de eenbenige voetballer.
-Het is de geur van het leven. Zonder Chanel numero 5.
-Of de geur van de Schelde?
-Ja.
-Of van een wasmand met drie weken oude kledij?
-Er zijn grenzen.