Vergeten woorden.

Hebt u ze recent nog gebruikt? Ik propte ze in een kort stukje.

Soppedoppend in een zachtgekookt weepsch fipronil-eitje vroeg ik me af of ik de dupe was van een pantoffelregiment dan wel van een kakocratie. En of ik me al lieflokkend hieruit kon onthokkebanden. Alras begon ik te impetreren en veinsde fanfaronnerend een geeuwhonger. Mijn treurgeestig gedrag leek op een jocus, maar dat is gelukkig een pak rafraichissanter dan met zuurmuil en hartvinger een vreemde deerne staan te nippelen.

Wat ze betekenen? Dat vind je hier: http://www.gatsby.nl/Leren/Dit-zijn-de-mooiste-Oud-Hollandse-woorden-die-in-de-vergetelheid-zijn-geraakt

 

Mis

Mispeuteren.
Iets later wordt dat dan: miskleuteren.
En op 14 jaar noemen we het mispuberen.
Journalisten houden ervan te peuteren in het leven van wie iets mispeuterde. Van peuteren komt al snel pulken. Of als er niks gevonden wordt: nerveus met de vingers friemelen.
Alleen baby’s blijven gespaard. Hoewel, wie met een kiezerssnede geboren werd, richtte heel wat ravage aan.

 

Over leesvaardigheid

1.

Geïnterviewde: Iemand schreef een interessante post op facebook.
Journalist : Lees eens voor.
Geïnterviewde: de post is wel 1 A4 lang.
Journalist: Oei. Kun je hem ook in 1 quote samenvatten. Waarover gaat de tekst?
Geïnterviewde: Hoe het komt dat jongeren minder begrijpend kunnen lezen.

2.

Kan Studio 100 geen voetbaltempel neerpoten?
Waarom moeten overheden zich inzetten om miljonairs zich te laten amuseren tijdens hun vakantie?
Brood en spelen, zegt u? Ja, wellicht noodzakelijk voor delen van de bevolking maar er zijn betere leesvaardigheidsbevorderende spelen.

3.

Pianoles duurt 30 minuten per week. Wat doen leerlingen? Thuis oefenen. Enige manier om vaardigheden te vergroten.
Dus wanneer leerkracht half uurtje begrijpend lezen oefent in de klas, hoe kunnen leerlingen dan beter worden? Juist, door thuis veel te lezen, al of niet begeleid door ouders. Zo niet, is het dan de schuld van het onderwijs dat minder jongeren begrijpend lezen? Hallo ouders. ..?

4.

We moeten de lat hoger leggen.
Zo kunnen veel meer mensen er makkelijker onder door.

 

Woordkeuze

Vluchtelingenstroompje. Migratiezuchtje. Warmwelkomtehuis. Enkelingentoevoer. Talentenbrengers.
Of, een ander topic bespelend:
Kersopdetaart-betoelaging. Volwassenpolletjes-exploratie. Bakensverzettende-meetings.
Waar dit over gaat? Bespelen van neuronen. Ga niet mee in het discours (en gebezigde vocabularium) over vluchtelingenstromen en asielzoekers of over graaipolitici. Want begrippen zetten gevoelszones in actie en roepen asap afkeer of walging op.
Wees ook niet negatief (lugenpresse) maar gebruik positieve termen (waarheidszoekende media).
Je staat niet in de ellenlange file maar geniet eindelijk van dat moment waarop je de podcast helemaal uit kan beluisteren.

 

Bedenkertje

“Blaast ‘em op.”
Dit kon je in de jaren 70 op Antwerpse speelplaatsen horen.
Vandaag werk je jezelf in nesten met dergelijke kreten.
Het kan verkere…

 

Bedenkertje

Tot op het bot uitspitten.
Archeologie is een beroep met toekomst.

 

Bedenkertje

Transparantie.
Negligé voor wat je niet mag negligeren.

 

Verantwoording

-Papa, ik heb mijn zakgeld nog niet gekregen.
-Bezuinigingen. Analoog aan de indexsprong slaan we deze week over.
-Maar waarom?
-Je gedrag zal er performanter door worden.
-Maar ik wou investeren in een microscoop.
-Is niet nodig.
-Maar ik wil de vleugels van een vlieg van dichtbij bekijken.
-Hou de vleugeltjes van die vlieg gewoon wat dichter tegen je pupil. Dan lukt het ook. En bovendien oefen je dan je evenwichtsgevoel door die vlieg op het topje van je wijsvinger te houden.
-Je legt een claim op mijn wetenschappelijke carrière, papa.
-Vliegen moet je doodmeppen. Niet bestuderen.
-Maar je zei dat je boeddhist was en dat je nooit een vlieg kwaad zou doen.
-Ik ben vooral een opportunistische sadist. Ik vind het heerlijk de geldkraan toe te draaien, anderen te zien spartelen en tegelijk met woorden mezelf te rechtvaardigen. Onder het mom dat alles dan beter zal worden. Reculer pour mieux sauter.
-Je verkoopt dus gebakken lucht?
-Dat is een kunst! En om gebakken lucht te ontleden, behoef je geen microscoop. Dus zie, dankzij mijn besparing heb je weer een nieuw inzicht gekregen over de ware aard van leiderschap. Wees dankbaar.

 

Het juiste woord

-Papa, ik dacht dat De Morgen een krant was die zich ter linker zijde positioneerde.
-Vooralsnog wel, ja. Waarom?
-Dat betekent dan toch dat ze opkomen voor mensen die het financieel moeilijk hebben in deze door de markt geleide samenleving?
-Jazeker, dat is wat je eventueel nog kan begrijpen onder “links”.
-Maar waarom plaatsen ze dan een kop boven een artikel die duidelijk maakt dat duurdere elektriciteit fijn is.
-Doen ze dat?
-Ze stellen zich volledig in de positie van al wie zich in de handen wrijft wanneer de tarieven met 30% stijgen.
-Wat schrijven ze dan?
-“Stroom tot 30 procent duurder dankzij put van 1,7 miljard door groene stroom.”
-Ja, die ‘dankzij’ maakt dat dit een kop is die je verwacht in ‘De Belegger’.
-Ze hadden moeten schrijven: door…
-Of ‘te wijten aan’.
-Maar geven ze dan geen kritiek op een stuk van hun eigen achterban?
-Pas dan ben je als vierde macht geloofwaardig.
-Is het dan belangrijk om geloofwaardig te zijn?
-Lees nou gewoon even verder. Ik moet de beurskoersen nakijken.

 

Nieuwe woorden

Nu de hermelijnkoorts is afgenomen en het duidelijk wordt dat de roeptoeteraars ervoor zullen zorgen dat zwarte piet weldra niet meer in ons straatbeeld voorkomt, zullen we zelf een screwballcomedy moeten verzinnen.
Inspiratie haal ik door een hele dag met lustkogels rond te lopen, terwijl ik via mijn phablet het ene na het andere selfie de wereld in stuur. Niet dat dit mij een mensj maakt, maar het creëert een bonding met zij die als tweedegeneratieslachtoffer last hebben van sukkelseks.
Ik zie mezelf als hoofdpersonage in een huisvrouwenpornoverhaal dat haar flexiseksualiteit aanprijst als basis voor samenredzaamheid.
De locatie is een halalhuis met warmtepalen waar een geheugenkoor de greenwashing van flexifuel aanklaagt.
Hoe dit mindfuckende verhaal verder verloopt, zullen helaas enkel mijn boerenbridgebroeders die ook in mijn socialemediatestament staan, te weten komen.

(voor de betekenis van deze nieuwe Van Dale woorden: zie http://www.standaard.be/cnt/dmf20131022_026)

 

Legoletters

Inzicht middels woorden is een ingebouwde drug. Gezond en gratis.

Geluk is het tot zich nemen van een hapklaar boek, een inspirerende tekst, een letterspielerei.

26 lettertjes, de legoblokjes van de homo sapiens. Meer moet dat niet zijn.

 

Identiteit

Zijn we Vlaming omdat we dezelfde gazetten en boekskes lezen, dezelfde televisie kijken, dezelfde verhalen kennen, de zgn. imagined communities? Vooreerst lezen we niet dezelfde boekskes (wie Knack leest en niet Dag Allemaal is een ander mens dan wie enkel Dag Allemaal en Story leest). En de hamvraag is: HOE lees je die boekskes? HOE kijk je naar tv? HOE duid je de informatie die tot je komt? Daarin zit een gigantisch cultuurverschil. Het is niet omdat je “Vloams” klapt en Nederlands leest, dat je eenzelfde culturele identiteit hebt.
‘Betekenisvolheid laat zich niet uitleggen in de orde van betekenis. Ze veronderstelt een geraakt-zijn en de ander is juist een ander omdat hij iemand is die niet op die manier geraakt is. Wat op mij een diepe “in-druk” heeft gemaakt, was voor hem een gewone ervaring, iets met betekenis, maar niet iets van betekenis. En dat is onverdraaglijk omdat het mij confronteert met het gewicht waarmee mijn eigenheid (Bracke zou zeggen identiteit) op mij weegt, op mij “in-drukt”. In mijn omgang met anderen merk ik dat wat voor mij betekenisvol is, de ander niets hoeft te zeggen. Mijn absolute waarden zijn voor een ander niet absoluut. Eigenheid is niet zozeer iets wat we hebben, maar iets wat ons heeft. En iets wat beklemt, bevreemdt. Vandaar dat men die eigenheid (lees: identiteit) kan vergelijken met een indigestie: ik stoot erop wanneer ik iets niet verteer.’ (Rudi Visker)

 

De kraag

Weet u wat het eerste is wat slijt aan het overhemd? De kraag! En wat is nu het eerste wat een mens ziet aan het versleten hemd en wat duidt nu het meest op een bekommerd bestaan? Een versleten kraag. Die commerçanten toch. (dixit Manu Vanhaverbeke)

Vandaar dat er hemden zonder kraag worden gemaakt. Die slijten minder snel.
Er wordt ook overwogen mensen zonder nek te fabriceren. Maar taalkundigen zijn er tegen, want dan moeten ze een aantal gezegden, zoals “een dikke nek” of “je nek uitsteken” aanpassen.
Overigens, witte boordcriminaliteit heeft zijn origine aan het versleten kraagsyndroom te danken. Deze soort bon-toncriminelen verversen wekelijks hun hemdencollectie. Om niet met een versleten kraag door het leven te moeten gaan. Dan kunnen ze -wanneer ze bij de kraag worden gevat- het nodige respect afdwingen van rechters en regelen met een achterstallige betaling hun onwettige praktijken. Kruimeldieven zouden dus beter ook met gesteven kragen door het leven gaan.

Meteen is duidelijk waarom witte boordcriminelen extra veel zwart geld moeten verdienen: hemden kosten geld.
Dus ja, de belastingontduiking is dus indirect de schuld van de fabrikanten die producten op de markt smijten die te snel verslijten.

Een mens zou zich voor minder een stuk in zijn kraag drinken.

 

Kaas

Belegen woorden zijn hapklare brokken voor zij die de tijd bij de teugels nemen.
Nieuwe woorden zijn de cokelijntjes voor wie van trend naar trend hopt en de geschiedenis laat beginnen bij zichzelf.

Ik ben het gat in de belegen tijd dat zich vult met de lucht van de hypermodernste ultrafijn gesneden jonge hypes.

(tijd voor een Leffe en effe genieten van dit spotje)

 

Asielfabet

De dichter die niet vijandig tegenover zijn voltooide gedicht staat is mijn ware dichter niet. (Wijnand Steemers)

‎Ik: “Vandaar dat ik net een blanco bundel gepubliceerd heb.”
Journalist: “Blanco? Hoe kan dat?”
Ik: “Ik stond zo vijandig tegenover mijn gedichten dat alle woorden in paniek zijn weggerend.”
Journalist: “Oei.”
Ik: “Ja, ze hebben asiel aangevraagd.”
Journalist: “Waar dan?
Ik: “Bij een nationalistische partij.”
Journalist: “En?”
Ik: “Ze zijn al op de terugweg.”

 

Bargoens voor regelneven

De aanzet:

Lili de Ridder

Goed. Eentje dan. ““In feite zorgen deze activiteiten er mede voor dat de juiste stappen worden ondernomen met betrekking tot risico’s die een potentiële bedreiging vormen voor het verwezenlijken van de duurzaamheiddoelstellingen van de organisatie”. (#gaat even in het bos lopen gillen voordat de volgende 32 pagina’s aan bod komen#)

 

 

Mijn reactie:

In wezen brengt een joggingacitiviteit

te midden ontgroende boomstammen

weinig aarde aan de dijk omdat

met betrekking tot de verhoogde adrenalinespiegel

ten gevolge van een linguïstische injectie

van ietwat barok taalgebruik,

de diffuse hersenschors zich meestal als een ontwricht ledemaat opstelt

waardoor de plausibiliteit op een eventuele enkelblessure

bij het eerder ritmisch plaatsen van de voeten tijdens de bovenvermelde aangevangen joggingtocht,

een dusdanig positieve waarde zal halen,

dat dit paradoxaal kan leiden

tot een negatieve realisatie van de vooropgestelde doelstelling.

M.a.w. : door het lezen van dergelijke teksten vergroot de kans dat je je voet omslaat bij het joggen.
Maar dat had je allicht wel begrepen. 😉

 

De oneliner

Oneliners die méér willen betekenen dan zichzelf, plegen suïcide. Want een oneliner gevolgd door een volgende zin… houdt op oneliner te zijn.
Bovendien zou menig interviewer zich dood schrikken moest een oneliner een vervolg kennen. Formats en clichés moeten gerespecteerd worden, zo niet zijn we bezig écht te dialogeren, mekaar te beïnvloeden en dat ruikt naar opvoeding en impact, en dat is vandaag niet wenselijk, toch?

Oneliners zijn als zelfmoordterroristen: ze snakken ernaar zichzelf op te lossen in maagdelijke vliezen. Daardoor zijn ze ijdel. En intolerant. Ze dulden geen statements naast zich. Ze zijn blind voor beïnvloeding. En dus lopen ze over van eigen gelijk.

De beste therapie die je een oneliner kan voorschrijven is dan ook een onverschillig “En dan?” als reactie. Zo laat je ‘em in zijn hoedanigheid bestaan van oneliner, maar verliest hij zijn punch. Waardoor misschien het moment aanbreekt waarop hij zich wil inschrijven in een exposé.

 

De woorden van 2010

In een vorig leven had de kersvers aangestelde preformateur nog een stomende relatie gehad met een tentslet van de ergste soort. Hij had haar leren kennen tijdens een talententelevisie waar haar optreden als streelmeisje zo’n diepe indruk had gemaakt dat hij meteen aan een snuffelronde was begonnen. Daggerend waren ze de nacht ingegaan.

Na de tsunamiverkiezing spiegelde hij haar een ronkende toekomst voor. Zij diende enkel te twilliciteren om een job bij de verduidelijker en ze zou nadien naar zijn kabinet gedetacheerd worden. Haar leek dit een octopusvoorspelling, maar  de preformateur hield woord.

Tot een journalist, die de kant had gekozen van de oppositie omdat hij een afspiegelingsregering met roodhoofdpolitiek niet zag zitten, ipaddend naar buiten bracht dat de nieuw aangestelde medewerkster ooit nog een relatie had gehad met een kampioen artnapping.  Haar carrière werd als een schandaaltreffer betiteld.

De jongedame in kwestie weerde zich als een duivel in een wijwatervat en schreef haar gedrag uit het verleden toe aan een kapot balansbandje. Uiteraard werd dit door de pers weggehoond. Waarna zij plots, als een oliewolk uit het niets, een dreigtweet opviste. Verzonden door een pedopriester. Die haar het hof had gemaakt tijdens een scoutstrip.

Als een volleerd balkonduiker was hij, na een spirituele serenade, in haar armen gevallen. Rijp als hij was viel het hem niet moeilijk haar toenmalig vriendje –de latere preformateur- voor dork af te schilderen. Troostend had zij zich chillaxend aan hem gegeven waarna hij haar pokkefrost had toegefluisterd: “jij bent mijn pino”.

Toen ze eindelijk begreep dat dit geen koosnaam was, besloot ze zich te ontdopen. Maar onze dakevangelist pingde haar en smeekte zijn king louievrouw te worden. Zij voelde zich echter  behandeld als een oranjebabe, en omdat ze niet wou eindigen als cougar, gedroeg ze zich als waxinewerpster en begon een relatie met de artnapper.  Na vele omzwervingen was ze uiteindelijk blij de preformateur opnieuw tegen het lijf te lopen. Ze hoopte nu maar dat ze zich niet had laten abklinken.

Het einde stond echter in de sterren geschreven. Politici willen per se ruttentutten dus deed de preformateur de hele zaak af als een kakaboulet. Daardoor wist onze jongedame dat zij haar leven eenzaam sportelend zou beëindigen. Van de schadevergoeding die ze ontving van de pedopriester kon ze gelukkig nog wel aan glamping doen.

———————————–

Voor wie een en ander wil opzoeken: http://woordvanhetjaar.vandale.be/ en http://woordvanhetjaar.vandale.nl/

 

Gierig of gul

Ik ben niet alleen leer-gierig of nieuws-gierig maar vooral leergul en nieuwsgul.
Al past het soms ook leerzuinig en nieuwszuinig te zijn.

 

Blauw

De VLD-perikelen in Antwerpen accentueren de betekenis van het gezegde: Een blauwtje oplopen.

De politieke tegenstrevers zijn blauw van het lachen.

Toch dienen een aantal aanpassingen doorgevoerd in Van Dale.
Iets blauw-blauw laten betekent: publiekelijk met je collega’s/makkers een gevecht aangaan en er het leven (of je carrière) bij laten.
Nieuwe gezegden: Brug en blauw geslagen worden.
Een blauwe smoel trekken.
Van een blauw paard vallen.

Inmiddels zit ook weerman Frank Deboosere met de handen in het haar. “Vandaag een stralend blauwe hemel“…  Half Vlaanderen vreest dan het ergste!

En “een blauwe maandag” staat gelijk met “’t Is de moeite niet een nieuwe week te beginnen. Alles is verloren”.
Blauw is dus de kleur van euthanasie.

 

Kennen

Kennen is in de eerste plaats verkennen. En toekennen van waarden, inzichten, termen.
Later wordt het een herkennen. Tenzij het gegeven veranderd is. Dan is het even wennen.

 

Berlijn 2010

Meer foto’s op yilli.be

 

Bruxelles

Even cassant: zonder EU, NATO en de Vlaamse administratie stelt Brussel niet veel meer voor dan een uit de kluiten gewassen gemeente. De rijkdom in deze contreien wordt gegenereerd door de industriezone Antwerpen-Kortrijk-Lille. Brussel genereert geen rijkdom maar verdeelt ze enkel (via diensten en consumptie). De impact van EU en Nato op de lokale bevolking is eerder negatief (onbetaalbare woningen) of onbestaande (wie van de wijkbewoners voelt zich EU’er?), dan positief (met het EU- en Natogeld kan je asfalteren).

Brussel is drietalig (Engels heeft het Nederlands van de tweede plaats verdrongen). Alle verkeersborden zouden minstens in drie talen moeten aangeduid worden. Brussel behoort niet toe aan Vlaanderen, noch aan Wallonië. Het kan best geregeerd worden door een ontvette Belgische overheid voor wat betreft de internationale functie van Brussel, en 1 lokale gemeenteraad voor wat betreft de lokale aangelegenheden. Daarnaast volledige bevoegdheden voor Vlaanderen en Wallonië op alle andere gebieden, behalve de nationale bank, de internationale politiek en de autostrades. Geen flamingantisme, geen belgicisme van doen. Vlaams onderwijs in Brussel? Nee, maak van alle scholen drietalige scholen (Fr-Eng-Nl). Maak een entiteit en identiteit pluricultureel Brussel.

En zorg dat de derde generatie migranten jobs hebben. Wie met honderden in een wijk werkloos is, hangt de hele dag op straat. En voelt zich uitgesloten. En als er dan geen ideologie als drijfveer in hun hoofden spookt, blijft er niks anders dan criminele daden te verrichten uit naam van een defaitistisch nihilisme. Noch het beschieten van agenten noch het beroven van de handtas van een senior zijn fait-divers. De oplossing ligt ‘em in het vullen van de hoofden en de uren van de uitgestotenen met arbeid en consumptie. Cynisch, I know. Maar de Vlaamse en Waalse dorpen ken(d)nen eenzelfde vorm van agressie wanneer groepen zinloos hun dagen vullen. Zelfs chimpanseemoeders dwingen hun jong in het gelid als ze doelloos lastig doen. Alleen de bonobo’s hebben een andere manier gevonden om frustraties op te lossen: ze neuken onder mekaar bij elke opstoot van adrenaline of wrijving. Zou misschien nog boeiend zijn: een gigantische partouze. Haal je de wereldpers en het Guiness Record Book. Maar wacht es: als de rijkdom van bourgeois-Brussel niet in Brussel wordt gegenereerd, maar wél gespendeerd (zij het niet rechtvaardig verdeeld), is Brussel dan niet het voorbeeld van een cultureel geschrans?

De intellectuele rijkdom van een multiculturele stad uit zich enkel op individueel vlak. Wanneer een stad bestaat uit verschillende groepen die zich amper laten beïnvloeden door anderen, dan zijn het enkel de intellectuele en artistieke individuele inwijkelingen die nog profiteren van het multiculturele. Maar vandaag hoeft je daar niet voor in een stad te wonen. Want wie je ontmoet in een stad vertelt wat ie gelezen en gehoord en meegemaakt heeft. Wat blijkt: dat zijn dezelfde internationale bronnen (auteurs, media, creaties) die via diverse kanalen toegankelijk zijn. En dat zijn dezelfde kleine dingen des levens als wat je elders hoort vertellen. Verder is wonen in een stad hetzelfde als wonen in een dorp. Je hebt buren, je hebt overlast, je ervaart poëzie en ergernis. Je bent een individu gesculpteerd door je verleden en door wat je in je brains pompt. Of ik nu bv. in Matonge wandel of niet: ik hoor overal bekrompen mensen en kan met een beetje geluk overal wel iemand ontmoeten die boeiend is. Even wat Africo-beats opsnuiven doordat ik op wandelafstand van Matonge woon? Heerlijk. Maar als 90% van de wijkbewoners alleen maar naar Africobeats luisteren, zullen ze mij al snel vervelen. En hoef ik dus niet op wandelafstand te wonen…

Nep. En fake. Dat vat voor mij al dat culturele identiteitengedoe samen. Het houdt heel wat verstandige mensen bezig en daardoor schieten die alvast niet op flikken. En dat is op zich voldoende. Maar het blijft gekeuvel, gewauwel, gegeeuw… haantjesgedrag, leeuwengebrul & brabaconnegeruis .

En wie zich afvraagt of de politici in Belgenland goed bezig zijn, moet maar eens dit traktaat lezen.

 

Nieuwe woorden in Van Dale

Door de bezetting van de Thaise luchthavens konden duizenden sekstoeristen niet vertrekken. Ze hielden zich eerst bezig met wiiën maar begonnen daarna te zwaffelen naar de vrouwelijke betogers. Aan de uitgang van de rookvrije luchthaven werd ook heel wat afgesmirt. Hun wensen voor waar nemend keken de gestranden vervolgens naar zweef-tv-programma’s.

Al bij al aanvaardden de toeristen hun lot, zeker wanneer bleek dat heel wat piloten slaaprijders waren. En omdat al dat wachten een knorrige maag tot gevolg had, ontpopten een aantal mannen zich tot gastroseksuelen, kwestie van het nuttige aan het aangename te koppelen.

Toch werd even de pret gedrukt toen een groepje bejaarde Thai zich gedroeg als horroropa’s. De oudjes werden onmiddellijk opgenomen in de hufterindex.

Uiteindelijk mochten de toeristen door de blootscanner. Op de vraag van de douanier wat ze in Thailand hadden gedaan, antwoordden de meesten dat ze een bezoek hadden gebracht aan een bleekshop. Van voluntoerisme was natuurlijk geen sprake.

Eens terug in Europa wachtte hen de gevolgen van de agflatie en de bankendomino. Weinigen durfden het r-woord in de mond te nemen. Men zou voor minder een locavoor worden.

Toen ze hun echtgenotes terugzagen op de tarmac kregen ze de vraag voorgeschoteld of ze zich niet promiscue hadden gedragen. “Nee hoor”, luidde het antwoord van onze actieve vijftigers die hun eerste seniormoment veinsden. “Thaise vrouwen dragen allemaal een hijood”. Waarmee ze opnieuw hun plantagementaliteit onderstreepten.

Zie http://woordvanhetjaar.vandale.nl/ en http://www.vandale.nl/vandale/taalzaken/woordvandeweek/

 

Die goeie ouwe Simon Vinkenoog

Over het verbieden van een plantje, morele herbronning en andere provinciale hypocrisie.

 

Behoort de Kama Sutra door Open Venster bekeken tot de Zeven Hoofdzonden?

Of ben ik nu een Dwarskijker?

U begrijpt me niet? Lees dan even De privatisering van taal en traditie (publicatie van MO) en besef dat alles langzaamaan gepatenteerd wordt. Dus als ik morgen een blog publiceer met als titel “Ooit” en deze patenteer, dan kan niemand nog het woord “ooit” in een titel gebruiken. Nooit meer ooit.

Beste moneymakers: taal en termen behoren tot het collectieve, dus zijn ze van iedereen. Als bedrijven (of magazines) baselines verzinnen en aan branding doen (wat zoveel wil zeggen dat ze hun baseline in onze hersens branden), dan hebben ze achteraf niet het recht om te verbieden dat derden die baseline gebruiken voor andere doeleinden. Zeker wanneer ze zelf de baseline, titel of slogan zijn gaan halen uit andere werken waar toevallig geen auteursrechten op bestaan. Zoals de werken van Proust of de Amerikaanse grondwet.

 

Traces du sacré

Multidisciplinary exhibition – Centre Pompidou du 7/5 au 11/8.

A visual exploration of one of the most pressing issues of our time.

Following what has come to be called “the disenchantment of the world,” a significant strain of modern art has found its roots in the turmoil attendant upon the loss of conventional religious belief, a terrain that continues to nourish the development of contemporary forms. Remaining, in a thoroughly secularised world, the profane vehicle of an ineluctable need to rise above the quotidian.

 

Paljassen

Moe. Beu. Om het defaitisme als norm te installeren.

Ter plekke wouwelende media:
Van Camp versus Thevissen;
Het ontbloten van de kroon;
Kartels, tactiek en blackberry’s:
Echternach lijkt een spurtende processie.

Messen in ruggen,
mensen ongemeend glimlachend,
Egogegalm.

Bof la Belgique, poeha la Flandre.
Vive l’Europe. Vive l’humanité. Moe. Beu.

Zwarte gaten, reuzekikkers, poëzie
De kracht van kleur en contour
Al de rest lijkt tijdverlies,

(on hold)

Energie. Rust. Visie.

 

Cijfers

Tussen 1994 en 2003 werden 9 501 Amerikaanse soldaten uit het leger gezet vanwege homoseksualiteit. 322 van hen spraken vloeiend de talen van de landen uit “De As van het Kwaad”: Arabisch, Koreaans en/of Perzisch (Farsi).
Meer weetjes met cijfers

 

Zeg niet: zakwoordenboek maar wel pocketwoordenboek.

Van Dale op maat . Een christelijke uitgekuiste editie van den Dikke. Voor -16 jarigen.
Een ingrijpen in de leefwereld van deze gereformeerde jongeren. Nieuw Respect met een klerikaal sausje. Zelfcensuur.

Maar is het pedagogisch een verbetering? Een jongere niet confronteren met schuttingtaal lijkt op een champagnefles die men heel zachtjes wiegt en na jaren geduld mag de zeventienjarige het stopje zelf wegschieten. Al kan, als hij opgehitst is, de ontlading een sidderening worden die jaren nazindert.

Geld verdienen met aparte versies van Van Dale kan: met een halaleditie, met een diervriendelijke versie, met een versie zonder het woord neger en een voor Vlaams Belangadepten waarin het begrip “profiteur” te onpas gebruikt wordt.
Weldra voor bouwvakkers een versie met kleine tekeningetjes en een uitvergroting van schuttingwoorden? En voor voetballers een uitgedunde versie binnen de lijntjes?
Voor hooligans de buddhistische versie?
& voor jou…?

 

567 synoniemen voor prostitué

Uit een taalkundig onderzoek blijkt dat het Duits maar liefst 567 woorden telt die verwijzen naar prostitué. Dat schrijft het Duitse weekblad Der Spiegel. Naast het veelgebruikte Hure (hoer) zijn er ook heel wat minder bekende vormen zoals Mietsche, Humse, Asphaltantilope, Borderline en Hoppmädchen. In sommige gevallen gaat het om woordspelingen, zoals Hitzableiter (hitteafleider), naar analogie van Blitzableiter (bliksemafleider).
En sinds prostitutie in Duitsland gelegaliseerd is en prostitués ook in officiële formulieren openlijk mogen uitkomen voor hun beroep, staat daar vaak Freiheitgestalterin (vrijetijdsvormgeefster) ingevuld. (Bron: De Standaard, 24-1-07)

Nu nog wachten op een academische studie Bachelor in de vrijetijdsvormgeving en een sportbrevet Asfaltantilopen.

 

Even stilstaan

India has five major religions, 15 languages, and more than 1,500 minor languages and dialects. Like individual European countries, each Indian state has its own history, culture, language — and food.Wie maakt er zich druk over de uitspraken van Leterme i.v.m. taalfaciliteiten en Franstaligen die geen Vloams willen spreken… Misschien even te rade gaan in Indië?
Toch wat betreft de taalkwesties, want ze durven ginds ook al es een bommetje leggen, om religieuze redenen.

 

Grapjes moeten kunnen!

We lazen op (bronvermelding) vrtnieuws.net van vrijdag 22/4/2005 het volg(h)ende (citaat): Google kan niet lachen met hoehel.be
“Het Amerikaanse internetbedrijf Google kan niet lachen met de Vlaamse parodie-website http://www.hoehel.be. Vorige week kreeg de man achter de site opnieuw een aanmaning om de site van het net te halen. “’t Es e graptje”, zegt webmaster Joachim Verplancke. Vorig jaar ontving de West-Vlaming enkele aanmaningen in het Engels om de site van het net te halen. Nu kreeg hij een Nederlandstalige aanmaning.Voorlopig gaat Verplancke niet in op de vraag van Google. “De website is zuiver ludiek en helemaal niet commercieel”, verdedigt hij zich.”

Of zijn parodie-site grappig is, moet ieder voor zich beoordelen, maar zijn site is duidelijk niet-commercieel en linkt zowaar door naar de officiële Nederlandstalige Googlesite.
De Googleboys zijn dus aberrant chagrijnig en onaanvaardbaar hautain wanneer ze Verplancke een proces willen aandoen. PARODIEEN DIE NIET KWETSEND ZIJN EN GEEN COMMERCIELE DOELEN HEBBEN MOETEN KUNNEN! Als Google zich wil profileren in Vlaanderenland, moet het aanvaarden dat het Vlaamse rituelen (zoals parodieën) ondergaat.

Google, handen af van hoehel.be! Uit naam van het recht op vrije meningsuiting. Of krijgen we de Googleboys nu ook als de inquisitoren die uitmaken wat blasfemisch is… Benedictus XVI heeft er een zootje aanhangers bij.

Bezoek hoehel.be