-Papa, waarom hou jij van wielrennen?
-Omdat het de enige momenten zijn waarop velen een begrip horen dat een ode is aan de vulpen.
-Heu…?
-Een coureur die een demarrage plaatst, verschiet een cartouche.
-Ja…
-En dus heeft hij minder inkt over om nog mee de pointe van het verhaal te schrijven.
-Dus zou men veel meer literair jargon moeten aanwenden in de sport?
-Voilà. Met één pennentrek legt een trainer de strategie van zijn ploeg vast.
-En de verliezers?
-Die zouden het liefst een tintenkiller willen gebruiken om hun prestaties weg te vagen.
-Is dat nodig?
-Strik genomen zeker niet. Elke onaffe daad is als een brouillon. Ze bevat immanente schoonheid. Meer zelfs: ze is een aanklacht tegen het té afgelikte verhaal.
-Dus inktvlekken in de sport… zijn geen aantasting van het blazoen?
-Integendeel. Ze bevatten sporen van authentiek zweet. Een auteur houdt ze bij in zijn schriftje. De dichter koestert ze want jaren later kunnen ze inspireren.
Is het nu zo moeilijk om op basis van medische dossiers alle personen mét zeer hoge bloeddruk een ander vaccin dan… twitter.com/i/web/status/1…1 year ago
Putschisten die om 18uur naar huis gaan omwille van de avondklok. Een B-movie. 2 years ago