Moedige mensen zijn dapper genoeg om vanuit hun hart te spreken en zo hun eigen zwakheden bloot te geven.
Moedig zijn is toegeven dat zwakheden gerespecteerd moeten worden. Zonder zich te moeten schamen.
Wie dit onderkent, in de spiegel kijkend, kan een pak creatiever aan de slag. Want de onderhuidse dwang om perfect te zijn en perfecte (religieuze, sociale en andere) modellen als voorbeeld te stellen, komt daarmee te vervallen.
Waar schaamte plaats maakt voor intuïtie, verdringt tederheid de angst gekwetst te worden. De mantel die vanuit de heersende economische moraal probeert ons te modelleren, wordt binnenstebuiten gekeerd zodat onze imperfectie schoonheid uitstraalt.
Zou een Vivaldi-regering echt 4 seizoenen meegaan? Zachte winters dus geen kilheid maar wat met hete droge zomers e… twitter.com/i/web/status/1…1 year ago