Over vriendschap

Een vriend(in) laat je de kans jezelf te zijn. Een vriend is iemand die je neemt zoals je bent – ook met je kleine kantjes en die je daarom niet per se wil veranderen. Lijkt correct, maar “jezelf” bestaat niet zonder anderen. Een vriend(in) laat je dus de vrijheid jezelf te ontdekken door dialoog en communicatie. Die gift, het geven van exploratievrijheid, is één kant van medaille die de relatie tussen vrienden weergeeft.

Zelfkennis doe je op dóór de ogen van de ander; een vriend is juist iemand van wie je, als het er op aankomt, aanvaardt dat ie je analyseert en bekritiseert. Maar zonder eigenbelang, tenzij de liefde je wat bij te sturen voor je eigen goodwill.

De andere kant van de vriendschapmedaille is dus niet dat je geen kritiek mag geven. Kritiek moet kunnen. Alleen breek je  niet met een vriend omdat zij/hij er een andere mening of uiting (daad) op na houdt. Of omdat zij/hij je bekritiseert. Maar je mag haar/hem wel een halt toeroepen wanneer de geleverde kritiek hard aankomt, waarmee je uit het moeilijk te hebben (bv. wanneer zij/hij je gedrag of je gedachten genadeloos begint te “fileren”). Dan wordt het een kwestie van toon en aanvoelen en harmonie in de disharmonie te vinden.

Vriendschap is ook investering, arbeid. Vriendschap is engagement en derhalve bij momenten indien nodig ook confrontatie. Vriendschapsrelaties kunnen tegen een stootje. Omdat er wederzijds vertrouwen is en veel dat gedeeld wordt. Vriendschap is dus ook houden van.