“Heb je een gelukkig leven?” is een boeiendere vraag dan “ben je gelukkig?”. Dat laatste sluit vaak uit dat je negatieve ervaringen als onderdeel van je “gelukkige leven” incorporeert.
Ik heb het geluk droefheid en frustratie te kennen (arm zij die dit niet (wensen te) kennen) en daar op een positieve wijze mee om te kunnen (en dus een gelukkig rijk -naar mijn normen- leven te leiden).
Leopold Flam behandelde de geluksvraag met het voorbeeld van te kleine schoenen. Draag enkele uren schoenen die drie maten te klein zijn, en wanneer je ze uit schopt zal je zeggen: ik ben gelukkig nu ik van die schoenen verlost ben. Maar dat is geen zijns-geluk. Dat is enkel een gevoel van ontlasting.
Wie een gsm verliest, en hem terug vindt, ervaart een moment van geluk, maar dat maakt je leven niet gelukkig. Wat er allemaal in je omgaat, hoe je beseft dat je afhankelijk was van je gsm, hoe je nu op een andere manier gaat communiceren, relativeren van dat verlies, etc… dat is de rijkdom van het verliezen van een gsm en daardoor leef je door dat verlies gelukkiger.
(al helpt het wel de nummers gebackupt te hebben 😉
